รับจ้างเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์และส่งมอบให้ผู้ว่าจ้างนำไปใช้ในต่างประเทศ ได้สิทธิเสีย VAT ร้อยละ 0

รับจ้างเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์และส่งมอบให้ผู้ว่าจ้างนำไปใช้ในต่างประเทศ ได้สิทธิเสีย VAT ร้อยละ 0 ศาลฎีกามีคำพิพากษาโดยสรุปว่า แม้งานเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่โจทก์ (บริษัท) ทำให้แก่ผู้ว่าจ้าง จะเป็นงานอันมีลิขสิทธิ์ซึ่งบริษัทในฐานะผู้สร้างสรรค์เป็นผู้มีลิขสิทธิ์ในงานดังกล่าวและอาจโอนลิขสิทธิ์ในงานดังกล่าวให้แก่บุคคลอื่นได้ ตาม พรบ. ลิขสิทธิ์ 2537 มาตรา 8 และมาตรา 17 แต่ตามมาตรา 10ของ พรบ. ดังกล่าว หากงานซึ่งมีลิขสิทธิ์ตามกฎหมายได้ถูกว่าจ้างให้ทำขึ้นโดยผู้ว่าจ้าง ผู้ว่าจ้างเป็นผู้มีลิขสิทธิ์ในงานนั้นตามกฎหมาย ผู้รับจ้างซึ่งเป็นผู้สร้างสรรค์งานนั้นหามีลิขสิทธิ์ในงานนั้นไม่ ผู้สร้างสรรค์งานจึงไม่จำต้องเป็นผู้มีลิขสิทธิ์ในงานที่ตนสร้างสรรค์ขึ้นเสมอส่วนผู้มีลิขสิทธิ์ก็อาจโดยการเป็นผู้ว่าจ้าง ไม่ใช่เป็นผู้สร้างสรรค์ด้วยตัวเอง ทั้งไม่ใช่ผู้รับโอนสิทธิหรือได้รับอนุญาตให้ใช้สิทธิจากผู้สร้างสรรค์หรือเจ้าของสิทธิเดิมก็ได้ จำเลย(กรมสรรพากร) จึงไม่อาจยกเอาเหตุที่สัญญาการจ้างงานในการผลิตโปรแกรมระหว่างบริษัทกับผู้ว่าจ้างที่ระบุให้บริษัทผู้ว่าจ้างเป็นผู้มีลิขสิทธิ์ในโปรแกรมที่เขียนขึ้นเพียงประการเดียวมาเป็นข้อสรุปว่า สัญญาดังกล่าวเป็นกรณีที่บริษัทขายลิขสิทธิ์ในโปรแกรมที่บริษัทเขียนขึ้นให้แก่บริษัทผู้ว่าจ้าง ดังนั้น ค่าตอบแทนที่บริษัทได้รับจากการรับจ้างเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ให้แก่ผู้ว่าจ้างซึ่งอยู่ต่างประเทศ โดยบริษัทต้องทำตามแบบและรายละเอียดต่างๆ ตามที่ผู้ว่าจ้างกำหนด เมื่อทำงานเสร็จและส่งมอบแก่ผู้ว่าจ้างแล้ว ลิขสิทธิ์ หรือสิทธิใดๆ เหนืองานที่รับจ้างนั้นตกเป็นของผู้ว่าจ้างทั้งสิ้น ไม่ใช่ค่าแห่งลิขสิทธิ์ตามมาตรา 40(3) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตรา 7% แต่ถือเป็นค่าจ้างทำของ เมื่อบริษัทผู้ว่าจ้างเป็นบริษัทที่จดทะเบียนจัดตั้งตามกฎหมายของต่างประเทศ มีสำนักงานอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น และสัญญาจ้างระหว่างบริษัทและบริษัทผู้ว่าจ้างได้ทำเป็นหนังสือ ทั้งโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่บริษัทผลิตและส่งมอบให้แก่บริษัทผู้ว่าจ้างได้นำไปใช้ในต่างประเทศ มิได้นำมาใช้ในประเทศไทย จึงเป็นการให้บริการที่กระทำในราชอาณาจักรและได้มีการใช้บริการนั้นในต่างประเทศ บริษัทจึงได้รับสิทธิเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตรา 0% ตามประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม(ฉบับที่ 15) เรื่อง กำหนดประเภท หลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไข กรณีการให้บริการที่กระทำในราชอาณาจักรและได้มีการใช้บริการนั้นในต่างประเทศตามมาตรา 80/1(2) แห่งประมวลรัษฎากร

4 กรกฎาคม 2549