เงินค่าใช้จ่ายให้พนักงานเดินทางไปดูงานต่างประเทศถือเป็นประโยชน์ต้องนำมารวมคำนวณหัก๓ษีเงินได้ ณ ที่จ่าย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 9909 / 2539 ศาลฎีกามีคำพิพากษาโดยสรุปว่า การที่โจทย์ (บริษัท) คัดเลือกพนักงานขายไปดูงานต่างประเทศโดยพิจารณาจากผู้ที่ทำยอดขายได้ตามเป้าหมายที่บริษัทกำหนดไว้ และต้องเป็นพนักงานขายของบริษัทมาไม่น้อยกว่า 1 ปี ทั้งต้องมีความประพฤติดีด้วย มิได้มีข้อกำหนดอื่น เพื่อกลั่นกรองให้ได้พนักงาที่มีคุณสมบัติอื่นๆ เป็นพิเศษ นอกจากการทำยอดขายให้ได้ตามเป้าหมายเท่านั้น ไม่ถือเป็นการให้รางวัลพิเศษแก่พนักงานในอันที่จะได้รับยกเว้นไม่ต้องรวมคำนวฯภาษีเพื่อเสียภาษีเงินได้ ทั้งการออกเงินค่าใช้จ่ายให้ไปดูงานต่างประเทศของบริษัทก็มิใช่การให้ไปศึกษาหรือค้นคว้าในวิทยาการแต่อย่างใด จึงมิใช่รางวัลเพื่อการศึกษาหรือประโยชน์ที่พนักงานได้รับจากการที่ตนเองทำงานให้แก่บริษัท บริษัทจึงมีหน้าที่ต้องหักภาษี ณ ที่จ่าย เพื่อนำส่งสรรพากร

28 เมษายน 2549