ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีสินค้าสูญหาร/ถูกลักขโมย

สินค้าของบริษัทถูกขโมย และได้แจ้งความต่อพนักงานสอบสวนให้ได้มาตรวจสอบสถานที่เกิดเหตุภายในโรงงานเพื่อติดตามจับกุมคนร้าย ต่อมาสถานีตำรวจแจ้งว่า พนักงานสอบสวนได้สรุปสำนวนการสอบสวนแล้วมีความเห็นให้งดการสอบสวน โดยส่งสำนวนการสอบสวนให้พนักงานอัยการ ซึ่งพนักงานอัยการมีความเห็นให้งดการสอบสวน และมีคำสั่งให้งดการสอบสวน กรณีเช่นนี้ หากสินค้าของบริษัทสูญหายไป และมีหลักฐานแจ้งชัดว่าสินค้าดังกล่าวถูกขโมยไป ถือเป็นผลเสียหายเนื่องจากการประกอบกิจการซึ่งถ้าผลเสียหายดังกล่าวไม่มีประกันหรือสัญญาคุ้มกันใดๆ บริษัทมีสิทธินำมูลค่าต้นทุนของสินค้าทั้งจำนวนไปถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคล ในรอบระยะเวลาบัญชีที่สินค้าถูกขโมยไป มิใช่รอบระยะเวลาบัญชีที่คดีความสิ้นสุดลง ไม่ต้องห้ามตามมาตรา 65 ตรี (12) แห่งประมวลรัษฎากร และหากภายหลังได้รับคืนสินค้าหรือได้รับชำระหนี้ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วนในรอบระยะเวลาบัญชีใด ก็ให้นำจำนวนสินค้าหรือจำนวนหนี้ที่ได้รับชำระมาถือเป็นรายได้ในรอบระยะเวลาบัญชีนั้น ในส่วนของภาษีมูลค่าเพิ่ม สินค้าคงเหลือที่สูญหายดังกล่าว เข้าลักษณะเป็นสินค้าขาดจากรายงานสินค้าและวัตถุดิบ ถือเป็นการขายสินค้า บริษัทมีหน้าที่ต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่มจากมูลค่าของสินค้าตามราคาตลาดของสินค้าที่ถูกขโมยไป และภาษีซื้อที่เกิดจากการซื้อสินค้าดังกล่าวถือเป็นภาษีซื้อที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับการประกอบกิจการ บริษัทมีสิทธินำมาหักออกจากภาษีขายในการคำนวณภาษีมูลค่าเพิ่มได้

19 พฤศจิกายน 2550