ภาระภาษี กรณีให้เ้เช่า่าทรัพย์ส์สินในต่า่างประเทศ

กรมสรรพากรวินิจฉัยโดยสรุปว่า กรณีบริษัทซึ่งเป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มได้ให้บริษัทในเครือในประเทศญี่ปุ่นเช่าเครื่องจักร โดยสั่งซื้อจากญี่ปุ่นและให้ผู้ขายส่งให้แก่ผู้เช่าโดยตรง สัญญาเช่าทำขึ้นที่ญี่ปุ่น ถือเป็นการให้บริการนอกราชอาณาจักร ไม่ต้องนำรายรับดังกล่าวมารวมยื่นในแบบ ภ.พ. 30 และหากมีภาษีซื้อจากการประกอบกิจการให้เช่านั้น บริษัทก็ไม่สามารถนำมาหักออกจากภาษีขายในการคำนวณเสียภาษีมูลค่าเพิ่มส่วนรายได้จากการให้เช่าจะต้องเสียภาษีตามอัตราที่กฎหมายของประเทศญี่ปุ่นได้กำหนดไว้แต่อย่างไรก็ดี บริษัทมีสิทธิเลือกบรรเทาภาระภาษีที่เสียไปในประเทศญี่ปุ่นด้วยวิธีการใดวิธีการหนึ่งสำหรับแต่ละรอบระยะเวลาบัญชีดังนี้ (1) เลือกนำมาลงรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคล หรือ (2) เลือกนำภาษีที่เสียไปมาขอเครดิตในการคำนวณภาษีเงินได้นิติบุคคลโดยใช้สิทธิประโยชน์ในฐานะผู้มีถิ่นที่อยู่ในประเทศไทย ตามอนุสัญญาภาษีซ้อนระหว่างระเทศไทยกับประเทศญี่ปุ่น หรือ (3) เลือกนำภาษีที่ถูกจัดเก็บในต่างประเทศมายกเว้นภาษีที่ต้องเสียในประเทศไทย ตามพระราชกฤษฎีกา (ฉบับที่ 300) สำหรับหลักฐานการเสียภาษีในญี่ปุ่นจะต้องให้หน่วยงานจัดเก็บภาษีในญี่ปุ่นรับรอง โดยต้องมีคำแปลเป็นภาษาไทยหรือภาษาอังกฤษ และต้องใช้เลขไทยหรืออารบิค รวมทั้งต้องมีรายการอย่างน้อย คือ ชื่อผู้มีเงินได้ รายการเงินได้ จำนวนภาษีที่ได้เสียไปแล้วในญี่ปุ่น (อ้างอิง: หนังสือตอบข้อหารือของกรมสรรพากรที่ กค 0706/1848 ลงวันที่ 6 มีนาคม 2549)

12 กุมภาพันธ์ 2550